کنعانیون

آری؛ تصادف می‌کُشد، گلوله و سکته و برخی از امراض هم می‌کُشد
اما چیزی که آدم را بدتر از همه‌ی اینها می‌کُشد، حسرت است
یک‌بار که کنار تو نشسته بودم، اصلا نمیتوانستم در جای خود بمانم
نشسته بودم اما انگار می‌خواستم پر بکشم و پرواز کنم
داشتم میگفتم؛ حسرت همان مرگ است اما خیلی سخت‌تر...